NOTEBOOK

Παράθυρο στον Θερμαϊκό!

ΟΣΑ ΔΕΝ ΛΕΕΙ Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ | του Μπάμπη Γιαννακίδη | τεύχος 79 του ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚέΩΝ ΠόΛΙΣ

Όσο η καρέκλα (ο Θεός να την κάνει) ήταν ξαπλωμένη στα λασπόνερα, έμοιαζε με σκουπίδι. Δεν μπορούσα να φανταστώ γιατί και πώς κατέληξε εκεί, δίπλα στη θάλασσα, μέσα στα λιμνάζοντα νερά που γέννησε η σύντομη βροχή που προηγήθηκε. Όπως και να ’χει, για κάποιον λόγο, με κάποιον τρόπο, αυτή καρέκλα, ή ό,τι απέμεινε από αυτή, βρέθηκε εκεί στη γειτονιά της Θ. Σοφούλη, δίπλα στη μαρίνα του Ναυτικού Ομίλου Θεσσαλονίκης, και έγινε, λες, κάτι σαν… καρφίτσα που τρυπά το μάτι μου. Την έπιασα αποφασισμένος να την απομακρύνω, αλλά μου γλίστρησε. Πέφτοντας στάθηκε όρθια, στα πόδια της.

Κι έτσι όπως στάθηκε, ναι! μεταμορφώθηκε από «καρφίτσα» στο μάτι σε «παράθυρο» στον κόσμο, στη θάλασσα, στη ζωή. Έγινε –για εκείνη την ώρα– η λατρεμένη καρέκλα της φωτογραφικής μηχανής μου.

Ντρέπομαι, μα θα το πω: φεύγοντας δεν την απομάκρυνα. Την άφησα εκεί, όρθια! Έτσι, για να αποτελεί, για όσους μπορούσαν να «δουν» πιο πέρα από το αυτονόητο, ένα σπάνιο παράθυρο με θέα στον όμορφο Θερμαϊκό.