Έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 77 ετών ο ομότιμος καθηγητής της Πολιτικής Ιστορίας και των Συνταγματικών Θεσμών της Νομικής Σχολής ΑΠΘ, συγγραφέας και κορυφαίος συνεργάτης του ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΕΩΝ ΠΟΛΙΣ και μέλος της εκδοτικής επιτροπής του από τα πρώτα χρόνια του περιοδικού.

Ο Γιώργος Ολ. Αναστασιάδης γεννήθηκε το 1944 και έζησε στη Θεσσαλονίκη. Ήταν ομότιμος καθηγητής της Νομικής Σχολής του Α.Π.Θ., από την οποία αποφοίτησε το 1968. Έγινε διδάκτωρ της Σχολής το 1981. Δίδαξε Πολιτική και Συνταγματική Ιστορία της Ελλάδας. Διετέλεσε το 1997 πρόεδρος της ΕΡΤ3. Υπήρξε αντιπρόεδρος του Μακεδονικού Πρακτορείου Ειδήσεων και μέλος της Ένωσης Ελλήνων Συνταγματολόγων και της Συμβουλευτικής Επιτροπής του Κ.Ι.Θ. στο Δήμο Θεσσαλονίκης. Υπήρξε επίσης διευθυντής της επιστημονικής σειράς «Ιστορία και Πολιτισμός» των εκδόσεων «University Studio Press» και συνεργάτης στην έκδοση της Ελευθεροτυπίας «Ιστορικά». Στο πολύχρονο ερευνητικό και συγγραφικό του έργο, στα άρθρα του σε περιοδικά και εφημερίδες και στις ραδιοφωνικές και τηλεοπτικές εκπομπές του σημαντική θέση κατέχει η επισκόπηση της νεοελληνικής ιστορίας των πολιτικών και συνταγματικών θεσμών και η ιχνηλάτηση της σύγχρονης πολιτικής ιστορίας και της πολιτιστικής ιστορίας της Θεσσαλονίκης ή της «μικροϊστορίας» της πόλης, ιδίως μέσα από τα κοιτάσματα των εφημερίδων και της λογοτεχνίας.
Η οικογένεια της Πολιτιστικής Εταιρείας αποχαιρετά με συγκίνηση έναν σπουδαίο επιστήμονα, ερευνητή και στοχαστή και έναν πολύτιμο φίλο .

Γιώργος Αναστασιάδης (1943-2021)

Του ΕΥΑΓΓΕΛΟΥ ΧΕΚΙΜΟΓΛΟΥ

Η απουσία του Γιώργου Αναστασιάδη από την πνευματική ζωή και ειδικά από το περιοδικό «Θεσσαλονικέων Πόλις» με το οποίο συνδέθηκε σε όλη την πορεία του ήταν ιδιαίτερα αισθητή τα τελευταία χρόνια. Ο χθεσινός θάνατός του αφήνει ένα κενό ακόμη πιο αισθητό. Όχι μόνον γιατί το συγγραφικό έργο του διακόπηκε πλέον οριστικά, αλλά και γιατί ελάχιστοι άνθρωποι αγάπησαν τη Θεσσαλονίκη και το παρελθόν της με τρόπο τόσο ζωντανό, όσο εκείνος. Κάθε κομμάτι χαρτί, κάθε φωτογραφία, κάθε απόκομμα εφημερίδας είχε γι’ αυτόν μια αξία που εμείς οι υπόλοιποι μπορούσαμε να αντιληφθούμε μόνον όταν βλέπαμε τελειωμένες τις εκδοτικές συνθέσεις που ετοίμαζε με αυτές τις ασήμαντες φαινομενικά ψηφίδες του παρελθόντος της Θεσσαλονίκης.
Λίγοι άνθρωποι, αν πράγματι θα μπορούσαν να συγκριθούν μαζί του, διαθέτουν αυτή την αγάπη για τη δημόσια ιστορία, για την εκλαΐκευση, την προβολή για το ευρύ κοινό που είχε ο Γιώργος Αναστασιάδης, αγάπη που τον οδήγησε στο να αφιερώσει πολύ χρόνο προκειμένου να συντάξει ανθολογίες κειμένων για θέματα ευρέος ενδιαφέροντος, όπως ο κινηματογράφος και το ποδόσφαιρο της Θεσσαλονίκης.

Ο Γιώργος Αναστασιάδης υπήρξε πρωτοπόρος και πρωταγωνιστής στη σύνδεση της ιστοριογραφίας με τον ημερήσιο και περιοδικό Τύπο, όπως και άλλες περιφρονημένες παλαιότερα πηγές, όπως οι εμπορικοί οδηγοί. Βαθύς γνώστης της τοπικής λογοτεχνίας δεν άφησε καμία ευκαιρία για να μη συνδέσει την ιστορική έρευνά του με τα κείμενα των λογοτεχνών της πόλης, διδάσκοντας ότι δεν υπάρχουν αληθινά όρια ανάμεσα στην επιστήμη και τη λογοτεχνία.

Υπήρξε επίσης πρωτοπόρος και πρωταγωνιστής σε ό,τι αφορά τη σύνδεση της φωτογραφίας με τη δημόσια ιστορία, έναν τομέα στον οποίον αφιέρωσε σειρά έργων. Δεκάδες από τις φωτογραφίες που διακινούνται σήμερα στο διαδίκτυο και θεωρούνται ως γνωστού περιεχομένου, θα παρέμεναν άγνωστες αν δεν είχε προηγηθεί η ερευνητική δουλειά του, το κέφι και το μεράκι, όπως έλεγε ο ίδιος.

Η σύντομη θητεία του ως προέδρου της ΕΡΤ3 συνοδεύτηκε με έντονες προσπάθειες για να συμπεριλάβει ο τοπικός σταθμός ουσιαστικές και δημοφιλείς εκπομπές για το παρελθόν της Θεσσαλονίκης. Έχοντας συμμετάσχει και ο ίδιος σε αμέτρητες τηλεοπτικές παρουσιάσεις διέθετε πλήρη συνείδηση της σημασίας που έχει η τηλεόραση για την τοπική ιστορία, την οποία ανέδειξε όσο μπορούσε.

Όλα αυτά δίπλα και παράλληλα με το πολυετές επιστημονικό του έργο. Διάνυσε όλες τις βαθμίδες στη Νομική Σχολή, από βοηθός ως πρωτοβάθμιος καθηγητής, διδάσκοντας πολιτική ιστορία. Πραγματοποίησε ερευνητικό έργο στους τομείς της ιστορίας της πολιτικής ζωής της Ελλάδας και των συνταγματικών θεσμών της χώρας.

Άνθρωπος απλός, ευαίσθητος, πάντοτε έτοιμος για ένα χαμόγελο, που λάτρευε την οικογένειά του, έχει ήδη λείψει και θα λείψει ακόμη περισσότερο από όλους όσους τον γνώρισαν.