Απρίλιος του 1964. Οι Forminx έρχονται να κάνουν το επίσημο ντεμπούτο τους στη Θεσσαλονίκη, μετά από πρόσκληση του Σώματος Ελληνίδων Οδηγών και της Προέδρου του, της Πόπης Ζαχαροπούλου.

Όλες οι εισπράξεις θα πήγαιναν στον Οδηγισμό και η Πόπη Ζαχαροπούλου, αδελφή του Ιωάννη Βελλίδη, κατάφερε να κλείσει για τη συναυλία το θέατρο της Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών. Η προβολή της συναυλίας ακόμα και από αθηναϊκά ΜΜΕ ήταν ασυνήθιστα μεγάλη. Τα εισιτήρια εξαντλήθηκαν γρήγορα.

Ήμουν από νωρίς στα παρασκήνια πάνω από ένα μαγνητόφωνο Grundig, περιμένοντας να ηχογραφήσω την εκδήλωση.

Το θυμάμαι σαν χθες: Τα φώτα σβήνουν και μέσα στο σκοτάδι ανοίγει η αυλαία την ώρα που ο απίστευτος ήχος του Hammond organ του Βαγγέλη Παπαθανασίου, που ακουγόταν για πρώτη φορά σε ελληνική συναυλία, σκορπάει ρίγη συγκίνησης. Ήταν το ξέσπασμα μιας πρωτοφανούς υστερίας από τη νεολαία που είχε κατακλύσει την αίθουσα. Πρώτο κομμάτι το δημοφιλές «Telstar», μια σύνθεση που είχε γραφεί για πρώτο επικοινωνιακό δορυφόρο.

Ο Νίκος Μαστοράκης, κομπέρ, κάποια στιγμή παρουσιάζει τη νεαρή ηθοποιό Έλενα Ναθαναήλ – μερικούς μήνες πριν προβληθεί η πρώτη της ταινία – η οποία χορεύει επί σκηνής «Chicken».

Οι συντηρητικοί δημοσιογράφοι της εποχής έγραψαν την επομένη ότι «θα τρίζουν τα κόκκαλα» του ιδρυτή της ΕΜΣ!

Οι Forminx όμως, απεδείχθη ότι ήταν η πρώτη μουσική επανάσταση στην Ελλάδα, και για τα επόμενα τέσσερα χρόνια, το δημοφιλέστερο συγκρότημα.
Στη φωτογραφία, οι Forminx στη Θεσσαλονίκη. Από αριστερά: Βασίλης Μπακόπουλος, Βαγγέλης Παπαθανασίου, Τάσος Παπασταμάτης, Κώστας Σκόκος και Σωτήρης Αρνής.