NOTEBOOK
Κήποι αιώνιας άνοιξης…
ΟΣΑ ΔΕΝ ΛΕΕΙ Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ | του Μανόλη Ξεξάκη | τεύχος 71 του ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚέΩΝ ΠόΛΙΣ
1978, Καρνάγιο Θεσσαλονίκης. Αλλού κοιτάζει ο γερανός, κι αλλού το μποντελαρισμένο πλοίο, η στερεωμένη σπασμένη τράτα που ας έχει την ιδιότητα της πλεύσης.
Η καπνοδόχος, πάντα ψηλά, αλλά πού είναι το εργοστάσιο; Μήπως καίγονται ασάφειες της ύλης στο εσωτερικό της γης; Μήπως αυτή η κορυφή αναλαμβάνει να σκορπίσει τον καπνό και την ακραία σποδό;
Κοίταξα ακόμη μία φορά τη φωτογραφία που έβγαλα κάποτε, κι έφυγα από τις σκέψεις που έκανα για το πανηγύρι της φθοράς των πραγμάτων. Η ζωή ξεσκίζει τους ανθρώπους αθόρυβα, αλλά καλύτερα να φανταζόμαστε τους αγαπημένους νεκρούς μας εν ευθυμία μαζί μας, κι όλοι να είμαστε μέσα σε κήπους αιώνιας άνοιξης.
Μηχανικοί προβολής, οι αφανείς ήρωες του κινηματογράφου
της Λίνας Μυλωνάκη | τεύχος 44 του ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚέΩΝ ΠόΛΙΣ
ΑΘΡΗΣΚΕIΑ του Κάρολου Τσίζεκ
του Γιώργου Κορδομενίδη | Από το αρχείο του περιοδικού ΕΝΤΕΥΚΤΗΡΙΟ
